شمیل گازیف هنرمند مشهور نخجوان

شمیل گازیف هنرمند مشهور در 30 مارس 1908 در سرزمین باستانی آذربایجان، ایروان به دنیا آمد. در آن زمان خانواده گازیف یکی از نسل های شناخته شده و روشنفکر ایروان بودند. در نتیجه حوادث سیاسی در ایروان و نسل کشی مسلمانان، خانواده غازیف مانند ده ها آذربایجانی به نخجوان کوچ کردند.

علاقه شمیل گازیف به نقاشی به حدی بود که پیش از فارغ التحصیلی از دانشکده آموزشی نخجوان برای تحصیل در رشته هنر به باکو رفت. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه هنر باکو در سال 1929، در سال 1929-1932 به عنوان معلم هنر در دانشکده آموزشی نخجوان مشغول به کار شد. پس از سال 1932 به عنوان هنرمند در روزنامه های “کمونیست” و “دروازه شرقی” مشغول به کار شد. او مدیر مدرسه اش بود و در سال های 1948 تا 1980 در روزنامه «جوانان آذربایجان» هنرمند بود. بنیانگذار هنرهای زیبای حرفه ای در آذربایجان، بهروز کنگرلی در نخجوان، جانشین میراث عظیم عظیم زاده در باکو، این هنرمند مجموعه های «نخجوان قدیم»، «ایروان»، «گوسار» را خلق کرد.

سریال نخجوان قدیم در آثار شمیل گازیف توصیفی روشن از تاریخ، فرهنگ، طبیعت زیبا، زیبایی های طبیعی، نقش برجسته بی نظیر نخجوان است. این مجموعه شامل «نخجوان قدیم»، «حیاط قدیم»، «هتل قدیم»، «محله خنجوف»، «لواشیاپانلار»، «بازار سرپوشیده»، «امامزاده قدیمی»، «چشمه دختران»، «آبشار» است. حمام نخجوان، ناله گاو نر، آسیاب، کفاشیان، کلکسیون داسی، نان آور، دروگر غلات، منظر، مدرسه ملا، غروب آفتاب، دیرآسیاب. ، “قلع‌پزها”، “هیرماندا”، “نخجوان در آغاز قرن نوزدهم”. فعالیت شمیل گازیف در زمینه تئاتر و گرافیک و نقاشی ادامه سنت های بهروز بیگ کنگرلی است. همچنین نقاشی هایی از بهروز کنگرلی مانند «امامزاده»، «پناهندگان»، «دختران بهار»، «آبشار»، «جاده به روستا»، «کوه مار» در آثار شمیل گازیف وجود دارد: «بهار دختران»، «پناهندگان»، «امامزاده قدیم»، «آبشار» و غیره.

آثار این هنرمند در مجموعه «نخجوان قدیم» برای سنجش زندگی مردم، زحمات و سختکوشی مردم مشخص است. هنرمندی که ژانر منظره را در آثار خود در این مجموعه ترجیح می دهد، این ژانر را به عنوان یک ژانر مستقل و کمکی از نقاشی پیرنگ به کار برد. تابلوی “چشمه دختران” در سال 1939 از آثار این هنرمند مشهور در ژانر منظره نقاشی شده است. این تابلو به دلیل کوچکتر بودن با دیگر آثار هنرمند متفاوت است. لازم به ذکر است که این مکان تاریخی که در نخجوان واقع شده است، همچنان به «چشمه دختران» شهرت دارد. بهار دختران، مکانی بسیار زیبا و دیدنی، توجه شمیل گازیف را به خود جلب کرد و این هنرمند در رنگارنگ ترین دوران جوانی خود روی این نقاشی کار کرد.

از شاهکارهای شمیل گازیف می توان به «نخجوان پیش از انقلاب» یا «اوایل قرن نوزدهم» اشاره کرد که بخشی از مجموعه «نخجوان قدیم» است و به دو نام شناخته می شود. هنرمند در این نقاشی عشق خود را به میهن نشان داد و چندین مکان تاریخی میهنمان را احیا کرد. در اثر می‌توان «خان دیکی»، «آرامگاه بانوی مومن» را در قلمرو آن دید، رودخانه‌ی بازار که از مرکز شهر می‌گذرد و در «چشمه دخترانه» کنونی به آبشاری زیبا تبدیل می‌شود.

لازم به ذکر است که عنوان افتخاری “کارگر ارجمند هنر جمهوری خودمختار سوسیالیستی شوروی نخجوان” که در دهه 1940 تأسیس شد، برای اولین بار در سال 1944 به شمیل گازیف اعطا شد و در سال 1978 نمایشگاه انفرادی وی در نخجوان برگزار شد. در سال 2010 به همت رئیس مجلس عالی جمهوری خودمختار نخجوان آلبوم-کاتالوگ حاوی 56 نقاشی از این هنرمند تهیه و در نخجوان منتشر شد. جشن صد و دهمین سالگرد این هنرمند برجسته در سرزمین کهن در سطح بالایی برگزار شد.

شمیل گازیف در ادامه مکتب رئالیسم بهروز کنگرلی آثار جالبی در ژانرهای گرافیک، طبیعت بی جان، منظره، پرتره خلق کرد. امروزه آثار این هنرمند جاودانه نیز نقش مهمی در بازگرداندن آثار تاریخی ما به شکل اولیه خود دارد.